Działalność Zarządu Głównego SSP w 2025 roku.
28 lutego 2025, 11:00, opracował: Grzegorz Misiak, fotografia: Gabriel Wasilewski
Informacja z posiedzenia Zarządu Głównego Stowarzyszenia Saperów Polskich
W dniu 22.02.2025 r. w Biurze SSP w Warszawie odbyło się posiedzenie Zarządu Głównego Stowarzyszenia Saperów Polskich. W posiedzeniu uczestniczyli: Członkowie Zarządu oraz zaproszeni goście: Przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej SSP – kol. płk Tomasz German, Przewodniczący Głównego Sądu Koleżeńskiego kol. Michał Korczak oraz Redaktor Naczelny kw. Saper kol. Leszek Wiesław Ząbek. Z różnych przyczyn trzech członków ZG nie uczestniczyło w posiedzeniu: kol. Bogusław Bębenek, kol. Tomasz Muszyński (opiniował rozpatrywane dokumenty oraz głosowanie nad uchwałami zdalnie), kol. st. chor. szt. Jacek Gorczyca oraz Przewodniczący Zespołu ds. Katery Saperów kol. Bolesław Jaśkiewicz.
Posiedzenie rozpoczął Prezes Kol. Tadeusz Dzikowski witając przybyłych na posiedzenie. Na podstawie listy obecności stwierdzono obecność 8 Członków ZG oraz jeden Członek, który głosował zdalnie. Posiedzenie było prawomocne. Następnie został przyjęty porządek posiedzenia.
Rozpatrzono następujące tematy:
- Informacja o stanie Stowarzyszenia na koniec 2024 r.
- Sprawozdanie finansowe za 2024 r.
- Preliminarz finansowy SSP na 2025 r.
- Ocena dzielności ZG SSP w 2024 r. przez GKR SSP.
- Wydanie i dystrybucja kwartalnika „Saper” oraz innych wydawnictw w 2025 r.
- Organizacja głównych przedsięwzięć ZG SSP w 2025 r.
- Obchody miesiąca Wojsk Inżynieryjnych 04.04. w 2 Mazowieckim Pułku Saperów w Kazuniu Nowym i Święta Wojsk Inżynieryjnych w dn. 16.04 w 2025 r.
- Obchody Święta Stowarzyszenia Saperów Polskich połączonego z jubileuszem 25-lecia powołania Stowarzyszenia Saperów Polskich w kraju oraz kwartalnika Saper w dniu 25.06 w Sali Konferencyjnej Katedry Polowej WP.
- Informacja o gospodarowaniu terenem w Kwaterze Grzebalnej SSP na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.
- Dyskusja nad przedstawionymi informacjami i materiałami.
- Przyjęcie uchwał ZG SSP
W dyskusji Prezes nakreślił problem komunikacji ZG Stowarzyszenia z Kołami, gdyż zostały uśpione i nie działają systematycznie. Należy bardziej rozpropagować działalność Stowarzyszenia w jednostkach w dowództwach ZT, również w tych w których nie funkcjonują Koła. Należy ocenić, że żołnierze służby czynnej zwłaszcza młodzi, żyją swoim życiem, brakuje integracji środowiska, wiedzy o historii i tradycji Wojsk Inżynieryjnych a niejednokrotnie swojej jednostki. Istnieje pogląd, że służba w jednostce WInż to praca i zarabianie pieniędzy na swoje utrzymanie. Rzadko spotyka się oficerów, podoficerów angażujących się samorzutnie w działalność społeczną. Kol. Korczak zasugerował, aby w propagowanie funkcjonowania i działalności Stowarzyszenia włączył się Szef ZIW poprzez zachęcanie, wspieranie dowódców w tym zakresie.
Sprawozdanie finansowe za 2024 r. przedstawił Skarbnik ZG SSP kol. Waldemar Kawka, stwierdzając, że kilka Kół nie przekazało w 2024 r. żadnych środków finansowych lub w znikomych kwotach biorąc pod uwagę liczbę członków Koła. Osiągnięto zaplanowane wsparcie ze strony Członków Wspierających. Podziękował za wsparcie przez firmy prywatne. Ponadto wskazał przedsięwzięcia z 2024 r., gdzie Zarząd Główny w nieznacznych kwotach przekroczył zaplanowane środki finansowe. Powodem tego może być inflacja i droższe usługi i materiały jak również opłaty pocztowe.
Następnie przedstawił preliminarz finansowy na 2025 r. planując wpływy i wydatki. Będzie to bardzo trudny rok pod względem finansowym. Wynika to z rosnących kosztów wydawnictwa Saper, usług pocztowych jak i opłat za media i prąd elektryczny za użyczone pomieszczenia dla ZG SSP (wzrost o 80 %). Zwrócił się do Członków Zarządu o rygorystyczne przestrzeganie planu finansowego i maksymalną oszczędność.
Przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej SSP kol. płk Tomasz German przedstawił protokół z przeprowadzonej kontroli dokumentów finansowych oraz dokumentów z działalności ZG SSP w 2024 r. Pozytywnie ocenił działalność finansową oraz realizację przedsięwzięć ujętych w Programie działania ZG SSP w 2024 r. Do uwag zaliczył: nieznaczne przekroczenie o ok. 8% wydatków finansowych w stosunku do zaplanowanych oraz błąd w obliczeniu środków pozostałych na koncie na koniec 2024 r. (błąd Skarbnika w sumowaniu wydatków). Dokumentacja ZG oraz udokumentowanie realizacji zaplanowanych przedsięwzięć w 2024 r. na dobrym poziomie. Wniosek przewodniczącego GKR SSP o udzielenie absolutorium Zarządowi Głównemu SSP za 2024 r.
Na temat wydawnictwa kwartalnika „Saper” informację przedstawił Redaktor Naczelny kol. L. W. Ząbek. Przedstawił propozycje wydania w br. trzech edycji kw. „Saper”, czyli pojedyncze numery 1 w maju, numer 4 w styczniu 2026 r., numer podwójny 2 i 3 we wrześniu po 500 egz. z zachowaniem dotychczasowej numeracji. Żalił się, że Koła nie przesyłają materiałów i dlatego nie ma możliwości umieszczania w wydawnictwie rzetelnej, aktualnej informacji z terenu. Zarząd Główny w dyskusji zaproponował weryfikację rozdzielnika poprzez dopisanie nowych odbiorców tj. do Szefów WInż dywizji, brygad utrzymując wydawanie na poziomie 500 szt.
Innym problemem jest koszt kolportażu kw. Saper, który odbywa się na dwa sposoby: z ręki do ręki tam, gdzie można w ten sposób zrealizować (kontakty wojskowe) oraz wysyłka pocztą co generuje spore koszty. Pomimo zamieszczania kw. Saper w domenie internetowej Stowarzyszenia, to jednak drukowany kw. Saper jest ważnym nośnikiem informacji i kontaktów władz statutowych Stowarzyszenia z Członkami i dowódcami.
Kol. Michał Korczak zasugerował, aby ponownie wystąpić z wnioskiem do MON o wsparciu finansowym Stowarzyszenia i władz Samorządowych do współfinansowania wydawnictwa.
W związku z nieobecnością kol. Bolesława Jaśkiewicza, informację roczną funkcjonowania Zespołu ds. Kwatery Grzebalnej Saperów przedstawił kol. Grzegorz Misiak. Do końca 2024 r. wykorzystanych jest 48 kwater.
Organizację głównych przedsięwzięć Stowarzyszenia Saperów Polskich i ZG w najbliższym okresie przedstawił Wiceprezes Stowarzyszenia kol. Grzegorz Misiak. W dniu 01.03. upamiętnienie ustawienia słupa granicznego nad Odrą w Czelinie. Centralne obchody Święta Wojsk Inżynieryjnych planowane są w dn. 16.04.2025 r. przy pomniku Chwała Saperom z wręczeniem przez ZG SSP nadanych OH Za rozminowanie kraju w 2025 r. oraz w dn. 26.04 w Gozdowicach i Siekierkach nad Odrą. Wyjazd na uroczystość do Gozdowic w dn. 25.04 powrót 26.04.
W dniu 25.06.2025 r. obchody Święta Stowarzyszenia Saperów Polskich połączonego z jubileuszem 25-lecia powołania SSP w kraju w Sali Konferencyjnej Izby Pamięci Ordynariatu Polowego. Wręczenie nadanych OH Zasłużony dla Stowarzyszenia Saperów Polskich oraz medali pamiątkowych jubileuszowych. Współorganizacja uroczystości patriotyczno-wojskowej w gminie Wilga upamiętniającej budowę polskiej przeprawy przez Wisłę dla oddziałów 1 AWP w sierpniu 1944 r. Upamiętnienie poległych żołnierzy 1AWP idących na pomoc Powstańcom Warszawy we wrześniu 1944 r. Zapalenie zniczy na grobach zmarłych saperów 30.10 z okazji Wszystkich Świętych. Wspomnienie w dniu 4.11.2025 r. śmierci gen. Jakuba Jasińskiego przy grobie na cmentarzu konkatedry w Warszawie na Kamionku. Wspomnienie w dniu 20.11.2025 r. patrona Stowarzyszenia Saperów Polskich św. O. Rafała Kalinowskiego. Wspomnienie w dniu 04.12.2025 r. św. Barbary patronki zawodów niebezpiecznych. Posiedzenia ZG SSP w III dek. czerwca i II dek. grudnia.
Prezes SSP kol. Tadeusz Dzikowski odczytał uchwały ZG SSP i poddał je pod głosowanie. – Uchwała Nr 26/2025 w sprawie przyjęcia rozliczenia finansowego za 2024 r. – Uchwała Nr 27/2025 w sprawie przyjęcia preliminarza finansowego SSP na 2025 r. – Uchwała Nr 28/2025 w sprawie przyjęcia firmy ARMPOL w poczet Członka Wspierającego. – Uchwała Nr 29/2025 sprawie rozwiązania Koła Nr 22 SSP funkcjonującego w garnizonie Nisko przy 3.binż. – Uchwała Nr 30/2025 sprawie rozwiązania Koła Nr 13 SSP funkcjonującego przy ASzWoj w Warszawie Rembertów. Uchwały przyjęto jednogłośnie 9 głosami.
Grzegorz Misiak
Fotografię wykonał kol. Gabriel Wasilewski.
10 lutego 2025, 21:00, opracował: Grzegorz Misiak, fotografia: Grzegorz Misiak
Posiedzenie Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Saperów Polskich
W dniu 5 lutego 2025 r. w Biurze SSP odbyło się posiedzenie Prezydium ZG SSP.
Podczas posiedzenia Prezydium ZG rozpatrywało następujące tematy:
- Omówienie przedsięwzięć związanych z organizacją Święta Stowarzyszenia Saperów Polskich w dn. 25.06 połączonego z jubileuszem 25-lecia działalności Stowarzyszenia i wydawnictwa Saper na terenie kraju.
- Udział Członków ZG i Członków SSP w obchodach rozpoczęcia miesiąca Wojsk Inżynieryjnych w 2Mpsap w dn. 04.04.
- Organizacja i zabezpieczenie ze strony Prezydium ZG SSP centralnych uroczystości Święta Wojsk Inżynieryjnych: w Warszawie w Katedrze Polowej WP i przy pomniku Chwała Saperom (16.04) oraz Gozdowicach (26.04).
- Ocena liczby przesłanych wniosków o nadanie OH „Za rozminowanie kraju” i przekazanie ich Sekretarzowi Kapituły.
- Przyjęcie projektów dokumentów na posiedzenie ZG SSP planowane na dzień 22.02 o godz. 11.00 w Biurze SSP w Warszawie. Określenie zadań do realizacji.
- Sprawy organizacyjne:
– stan posiadania środków finansowych na koncie Stowarzyszenia,
– ocena przesłanych sprawozdań z Kół SSP do ZG SSP za 2024 r.,
– przygotowanie pism związanych z posiedzeniem ZG SSP, świętem Stowarzyszenia Saperów Polskich oraz przedłużeniem użyczenia pomieszczeń dla ZG SSP w budynku nr 1 (3 pomieszczenia jak dotychczas).
Grzegorz Misiak
19 stycznia 2025, 11:00, opracował: Grzegorz Misiak, fotografie Krzysztof Wydra
Pamięć o budowniczych pierwszej polskiej przeprawy mostowej w wyzwolonej Warszawie 18 stycznia 1945 r.
Dla upamiętnienia 80 rocznicy wyzwolenia Warszawy oraz wysiłku saperów 1 Armii WP w budowie pierwszego mostu przez Wisłę i rozpoczęciu rozminowania, członkowie Stowarzyszenia Saperów Polskich, oficer Zarządu Inżynierii Wojskowej oraz delegacja żołnierzy 2 Mazowieckiego Pułku Saperów w dniu 17 stycznia 2025 r. złożyli wiązanki kwiatów przy Tablicy Pamiątkowej w miejscu budowy historycznego mostu.
Most został wybudowany przez pododdziały 3 Zmotoryzowanej Brygady Pontonowo - Mostowej (6., 31., 33 i 35. samodzielny batalion pontonowo-mostowy). Pracami kierował dowódca brygady płk Adam Howratowicz. Most wybudowano w osi ZOO – ul. Sanguszki w ciężkich warunkach pogodowych.
16 stycznia pododdziały 3 BPont-Most zostały uzupełnione w sprzęt i przetransportowane na Praski brzeg rz. Wisła w okolicę obecnego ZOO. Przystąpiono do przegotowania pontonierów i sprzętu do rozpoczęcia budowy mostu pontonowego. W późnych godzinach wieczornych 17 stycznia odczytano rozkaz dowódcy brygady o przystąpieniu do budowy popularnego później „Pontoniaka warszawskiego 1945” na Wiśle, która była przeszkodą o szerokości 410 m. Most budowano w bardzo trudnych warunkach pogodowych, 20 -stopniowym mrozie, dużym śniegu oraz grubość lodu na Wiśle ok. 25 cm, przy braku ciepłego umundurowania i obuwia. Do tych trudności należy doliczyć małą mechanizację robót. Wszystkie prace wykonywane były ciężkim wysiłkiem pontonierów. Ręcznie ściągane były ciężkie pontony parku DMP-42 (drewniany most pontonowy) i parku metalowego N2P-4. Wokół każdego pontonu trzeba było obrąbać lód tak aby pontony spoczęły na wodzie, donosić i układać belki i pokład, budować przyczółki i szereg trudnych do wyliczenia czynności.
Aby sprostać postawionym zadaniom zarówno dowódcy jak i pontonierzy musieli pokonać szereg trudności i przeszkody, zmęczenie, mróz i ciemności.
Pokonując samych siebie dowiedliśmy, że można na nas liczyć, że robimy to dla ukochanej zniszczonej stolicy Warszawy i dla ocalałych jej mieszkańców. Most został oddany w czasie 12 godzin, a nie jak planowano 16 godzin. Budowę rozpoczęto o 23.00 w dn. 17 stycznia, zakończono o 11.00 w dn. 18 stycznia.
Most „Pontoniak Warszawski” stał się mostem łączący dwa brzegi Wisły. Warszawa znowu była matką dla wszystkich jej mieszkańców.
Po zajęciu stolicy rozpoczęto jej rozminowywanie i budowa mostu pontonowego na Wiśle. Do rozminowania przystąpiono jeszcze w okresie działań wojennych. W drugiej połowie stycznia 1945 roku do rozminowania Warszawy przystąpiły 2, 4 i 5 Brygada Saperów oraz 9 Batalion 1 Brygady Saperów – w sumie 4190 żołnierzy Wojska Polskiego. W celu usprawnienia oczyszczania Warszawy z min, amunicji i niewybuchów powołano Główny Sztab Rozminowania. Zasadnicze rozminowanie zakończono 10 marca 1945 roku. Bilans bez mała 2 miesięcy ciężkiej służby saperów był następujący:
- zdjęto i zniszczono min różnego typu – 15 208;
- zniszczono bomb lotniczych, pocisków, niewybuchów itp. – 74 152.
Ponadto zebrano i zniszczono znaczne ilości trotylu i prochu. Podczas rozminowania zginęło 33 żołnierzy, a rannych zostało 28.
Kilka zdań na temat wydarzeń historycznych z wyzwolenia Warszawy.
12 stycznia 1945 r., rozpoczęła się wielka ofensywa Armii Czerwonej zwana operacją wiślańsko-odrzańską. W akcji zmierzającej do wyparcia Niemców z Warszawy w dniach od 14 do 17 stycznia 1945 r. uczestniczyły jednostki 1 Armii WP oraz 47 i 61 Armia 1 Frontu Białoruskiego. Obie armie sowieckie, 61 działająca z przyczółku warecko-magnuszewskiego oraz 47 nacierająca od strony Modlina, uderzyły w kierunku Błonia, oskrzydlając stolicę z północnego i południowego zachodu, tworząc tzw. kocioł warszawski, w którym znalazła się 9 Armia niemiecka.
Aby uniknąć całkowitej zagłady podległych oddziałów, dowódca 9 Armii gen. Smilo Freiherr von Lüttwitz wbrew poleceniom przełożonych wydał rozkaz wycofania wszystkich sił z linii Wisły dla zorganizowania linii oporu nad Bzurą, Rawką i środkową Pilicą. Rankiem 17 stycznia 1, 3 i 4 Dywizja Piechoty rozwinęły natarcie od południowego wschodu w kierunku przedmieść Warszawy. Tego samego dnia 2 DP po przeprawie w okolicach Jabłonny na Kępę Kiełpińską podjęła działania zaczepne na północnych krańcach stolicy. 6 Dywizja Piechoty i 1 Warszawska Samodzielna Brygada Kawalerii przekroczyły Wisłę i uderzyły na miasto odpowiednio z Pragi, ze wschodu i od południa.
Walki o opanowanie stolicy trwały zaledwie kilka godzin. Do poważniejszych starć z nieprzyjacielem dochodziło sporadycznie, głównie w rejonie Lasku Bielańskiego, zburzonego Dworca Głównego oraz na skrzyżowaniu Alei Jerozolimskich i Nowego Światu. Miejscem intensywnego, choć krótkiego, boju była Cytadela.
W godzinach popołudniowych 17 stycznia 1945 r. do niemal doszczętnie zniszczonej i wymarłej lewobrzeżnej Warszawy wkroczyli żołnierze 1 Armii WP i wojska sowieckie.
Choć wielu żołnierzy 1. Armii Wojska Polskiego pochodziło z Warszawy, nikt z nich 17 stycznia 1945 r. nie cieszył się z powrotu do domu. Miasto było bowiem jednym wielkim cmentarzyskiem. Domu już nie było. Niektórzy żołnierze płakali, inni byli zdruzgotani. Szli po gruzach ulicy Marszałkowskiej i dusili się od płaczu. Niektórzy odbiegali od kolumny, by zajrzeć do tlących się zgliszczy domów, w których przed wojną spędzili dzieciństwo.
Mimo skrajnie trudnych warunków życia pod koniec stycznia 1945 r. warszawiacy zaczęli powracać do swojego miasta. Do końca stycznia 1945 r. pomimo braku mieszkań, żywności, opału, oświetlenia i komunikacji ludność miasta wzrosła o 12 tys.